BASS PAPA (B)
FRIDAY, JANUARY 11 - THE BORDERLINE DIEST

website club


reporter: Freddy
photo
: Vanessa & Freddy
ARTIST INFO
BASS PAPA (B)
my space

Self Titled (2007)



Igor Maseroli (B)
my space
Sam Vloemans (B)
website
my space

CONCERT REVIEW

Wanneer 6 rasartiesten samen komen voor een project kan het moeilijk anders of het moet vuurwerk geven. BASS PAPA is zo een project en is een resultaat door de samenwerking van Jan Meijers (Bass- ex-Blue Blot), Niels Verheest (Hammond & keyboard), Larry (Laurence Putman)(Vocals), Mario Pesic (Guitar & Vocals), Steve Wouters (Drums) en Nicolas Lefévre (Tenor Sax).

‘Friday Night at The Borderline’ en deze gevestigde waarde voor ‘Live Music’ kan vandaag Bass Papa aan z’n toch al vrij omvangrijke ‘History’ toevoegen. Bass Papa werd voor deze gelegenheid versterkt door Igor Maseroli (Bariton Sax) en Sam Vloemans (Trumpet) en samen met Nicolas vormen zij wel een uitzonderlijk sterke ‘Horn Section’. Alles moest vanavond perfect verlopen en dat voelde je al aan de soundcheck. De ‘Borderline Sound’ begint z’n gekende kwaliteit te overstijgen en daar zijn bloed, zweet en tranen aan vooraf gegaan.

Intro van de avond is ‘Undercover Agent’ van Tony Joe White en wordt meesterlijk ingezet door Niels op z’n ‘Fender Rhodes’, wat toch samen met de B3 van Hammond onder de keyboard spelers als pareltjes worden vereerd. Niels afgestudeerd aan het Antwerps' muziekconcervatorium heeft ondertussen de ganse wereld afgereisd en z'n passie voor de muziek lees je duidelijk af wanneer je hem ziet spelen.

Leadvocals Larry geeft dan ook al dadelijk haar visitekaartje af met de opener en dit wordt in alle eenvoud verder gezet met ‘Last Call’. Larry die toch al vanaf haar 17de meedraait in de Belgische musicscene en zowat op alle markten thuis is. Onder de eerste nummers vind je ook ‘Here I Am’ waarin Mario de vocals voor zijn rekening neemt en waarbij Larry bewijst dat ze ook als backing vocal een sterke indruk maakt.

Na Don Nix’s ‘Goin’ Down’, wat in ieders geheugen gegrift blijft als een klassieker van Freddie King (1934-1976), verdwijnt Larry even van het podium om Mario Pesic de ruimte te geven  om z’n ding te doen zoals we dit ook kennen van D-Tale. Mario van origine van Kroatische afkomst is toch in de Belgische Bluesscene een certidude en kent succes zowel als zanger, guitarist alsook als songwriter. Door deze ‘Pesic special’ zouden we de bezieler van de band nog vergeten. Jan die in alle eenvoud op de achtergrond blijft en samen met Steve de zeer sterke Rhythm sectie vormt. Al is het ook uit noodzaak dat hij verdoken blijft achter de andere bandleden want met een bezetting van acht muzikanten is het toch soms wel even drummen. Jan Meijers die in diverse bands z'n opwachting maakte maar toch ook in de analen van de Belgische Blues geschiedenis zal vermeld staan als de medeoprichter van Blue Blot samen met de betreurde Luke Walter Jr. (1947 - 1996). Steve Wouters (ex-Last call) of ook gekend als 'Dynamite Steve' is ook een duiveltje doet al en hebben we in deze club nog recent aan het werk gezien met Jim Cofey's soulkitchen samen met de voor de Borderline bekenste saxspeler Igor Maseroli die hier vanavond een sterke 'performance' brengt in deze super 'Horn Section' met z'n bariton sax. De tenorsax wordt bespeeld door Nicolas Lefévre en voor Nico heeft de Funk & Soulwereld geen geheimen meer want ook niet anders kan als je leven bestaat uit het bespelen van dit instrument waar we als belg toch fier mogen op zijn dat het van ons is. Sam Vloemans mogen we wel als de benjamin van dit gezelschap bestempelen en is op z'n minst een 'crack' bij het bespelen van z'n instrument waardoor hij logischer wijze aan de zijde speelt van Gabriel Rios. Bij de in Curaçao geboren Sam voel je dadelijk dat hij een passie heeft voor de zuiderse muziek en Jazz..........

Van pauze is er geen sprake vanavond en we zullen maar stellen dat het tweede deel werd ingezet met een klassieker van ‘Sister Aretha’. In ‘Baby I Love you‘ worden de vocals afwisselend verzorgd door Larry en Mario en met ‘If You Go’ kunnen we niet anders dan eventjes weg te dromen naar Mark Wenner en z’n Nighthawks. Met ‘Sneakin’ Sally Trough The Alley’ van Robert Palmer komen we stilaan ook aan de apotheose van de avond en tevens aan de voorstelling van de CD…Bass Papa, want dit schijfje is een compilatie van ijzersterke nummers aangevuld met eigen werk van de hand van Mario Pesic/Nico Lefévre en L.Putman.  Indien je niet in de mogelijkheid bent een concert van Bass Papa bij te wonen kan je simpel deze cd aanschaffen en zo een concert volgen vanuit je luie zetel, zonder natuurlijk de interactie van een ‘live performance’

BASS PAPA....een must, zeker met een voltallige blazers sectie zoals vanavond (Freddy)